هوالجمیل
شهود سرخ
شبی داغم از حد فزونی گرفت
دلم ردّ گلهای خونی گرفت
بجز چند خط روضهٔ جنگی ام
نمی‌کاست چیزی ز دلتنگی ام
ز آن ابر پُر پشت پُر آذَرَخش
فرو ریخت باران آرامبخش
سبک شد دلم بال و پر باز کرد
به آفاق و معراج پرواز کرد
به یک لحظه قانون هستی گسیخت
زمان و مکان از بُن و پایه ریخت
دمی‌کردم از محبس تن، سفر
به غرب و جنوب و به دریا و بر
شدم میهمان خداباوران
کشیدم سرک نزد همسنگران
دوباره پس از سجدهٔ معرفت
شدم غرق در شوخی و شیطنت
پریدم به سردشت و سومار و هور
به هر خط جنگی نمودم عبور
رسیدم ولیکن در اقصای دشت
به بستان و چزابه در بازگشت
جوانی دلم را به خود جلب کرد
که آرام و صبر از دلم سلب کرد
به دوشش تفنگ و به فرقش کلاه
که می‌کرد بر شمس مغرب نگاه
بگفتم که ئی، از کجا آمدی؟
چه دیدی در آن مغرب سرمدی
بگفتا سلام‌‌‌ای مسافر، دمی
نشین تا دهم شرح گر محرمی
به اذن خداوند لیل و نهار
من آوردمت باز، در کارزار
چو دیدم دلت گشته زار و نژند
شفیعت شدم تا شوی سربلند
🌹
رخش نیک بود و مرامش نکو
کلام و سکوتش پر از ذکر او
یکی پایمرد بهشتی سرشت
که بودی بری از خیالات زشت
بگفتم دوباره که ئی،ای شهید
بگفتا یکی چون هزاران سعید
نباشد دوئی بین ما شاهدان
همه یک وجودیم در حق نهان
تمامی، شفیعان این امتیم
علمدار اعزاز و امنیتیم
رها از دل و روح و نام و تنم
تمام شهیدان عالم، منم
به او گفتم‌‌‌ای یار حیدر-طراز
هزاران سؤالم به دل مانده باز
چرا انقلاب و چرا جنگ و خون؟
چرا آتش و دود و داغ و جنون؟
چرا و چرا و چرا و چرا...؟
بگفتا بجو از وصایای ما
فقط گویمت ساده در یک کلام
که شد بیمه ناموس و دین، والسلام
❤️
چو چشمم گشودم شهودم شکست
دوباره ستون وجودم شکست
شهید از برم رفت و ماندم به جا
کنار وصایای آن لاله‌ها
بگفتم خدایا چه نالایقم
که نشناختم کو بر او عاشقم
شفیعم شد و نام نیکش نهفت
ز شهر و مزارش نشانی نگفت
♥️
در این فکر و حسرت، یکی زنگ زند
که پیغام او بر دلم چنگ زد
بگفتا برای شهیدی نکو
اگر می‌توانی تو شعری بگو
شهیدی خداجو و والاگهر
محمد مرام، و منش رنجبر
یکی از شهیدان پاک بسیج
ز شهر ولایت مداران ایج
که در تنگ چزابه، آن نازنین
فدا گشت در راه ناموس و دین
چو عکسش فرستاد آن کهنه دوست
بدیدم که یار و شفیعم هموست
خدایا به حق شهیدان قسم
به مهدی رسان پرچم این حرم
حرم باشد این کشور و انقلاب
که کرده مرام حسین انتخاب
❤️
هلا‌‌‌ای دل چاک چاک الیم
بیا تا دوباره به میدان رویم
به دیدار آنانکه باغیرتند
و بر خلق ایران ولینعمتند
به دیدار یاران خونین کفن
ز هر گوشهٔ خاک پاک وطن
که در خیمهٔ سرور سربلند
شهیدان همه چون ید واحدند
ز هرجا کنی مدحت و یادشان
نصیبت شود بذل و امدادشان
نباشند محتاج ما، آن یلان
که مائیم محتاج آن شافعان
وصیت؟ چه دانی وصیت که چیست؟
بخوان تا ببینی که حق-دار کیست
سلوک شهیدان شیدا نگر
بصیرت، دیانت، تولا نگر
بنازم به آنان که بی ورد و نی
شبی راه صدساله کردند طی
بیا غرق عشق و حماسه شویم
بیا در شهیدی خلاصه شویم
والسلام
ارادتمند و ملتمس دعا
محمد حسین صادقی، زرقان
دهه مبارکه فجر 1403
۰۳/۱۱/۱۵